در طب قديم:

از قديم برخي براي زعفران خواص درماني زیادی قايل بوده اند كه از جمله آن می توان به این موارد اشاره کرد: 

آرام بخش، خلط آور، نشاط آور، تحريك كننده معده، محرك قوه باء ، بر طرف كننده اسپاسم، پيش انداختن قاعدگي و نيز به عنوان عامل سقط جنين. 

همچنين از زعفران جهت درمان اسهال خوني، سرخك، تب، يرقان، بزرگ شدن كبد، بزرگ شدن طحال، عفونت مجاري ادراري، وبا، ديابت و درمان بيماريهاي پوستي استفاده مي شده است. 

در كُدكس دارويي انگلستان استفاده از آن به صورت شربت زعفران، گليسيرين زعفران و تنتور زعفران نام برده شده است.

زعفران اشتها آور بوده و هضم غذا را آسان مي كند. اسانس موجود در آن بر روي اعصاب، اثر آرام بخش دارد و در رفع بي خوابي هايي كه منشا عصبي دارد موثر است. روي انتهاي رشته های عصبی و همچنین نايژه ها و نايژكها اثر مي كند و در نتيجه معالجه برونشيت هاي مزمن و ناراحتي هاي سينه نقش دارد. در هندوستان از آن براي درمان بيماري هاي كليه، كبد و مثانه و همچنين مداواي وبا استفاده مي كنند. 

به صورت استعمال خارجي نیز در درمان در بيماريهاي پوستي مانند زرد زخم بكار مي رود. در طب عاميانه براي اختلالات خوني، ضربان قلب، ترس، هيستري، آبله، افسردگي، شوك و اسپاسم بكار مي رود.

خواص جديد دارويي:

در سالهاي اخير با توجه به شناسايي دقيق تركيبات زعفران، تحقيقات زيادي در خصوص اثرات درماني اجزا تشكيل دهنده زعفران صورت گرفته و توجه به اثرات بيولوژيكي و كاربردهاي دارويي آن افزايش يافته است.

تحقیقات اخیر، كاهش سطح بيلي روبين خون به وسيله زعفران را تأیید كرده است. كاهش كلسترول و تري گليسيريد، با مصرف كروسين و كروستين توسط گانير و جونز گزارش شده است.

باكير و نگبي گزارش نموده اند كه زعفران به سبب دارا بودن كروستين به صورت غيرمستقيم به كاهش سطح كلسترول در خون كمك مي كند. در مورد اثرات ضد سرطاني زعفران نيز گزارشهاي متعددي در سالهاي اخير منتشر شده است.